استانداردها و مقررات حسابرسي، به‌ویژه استانداردهاي ۱ و ۲۲۰ و آیین‌نامه‌ی نظارت حرفه‌اي، مؤسسه‌هاي حسابرسي و شاغلين انفرادي را ملزم به طراحي و برقراري سيستم كنترل كيفيت و اجراي حسابرسي با كيفيت نموده است. اين الزام در پاسخ به نياز حرفه ايجاد شده است. حسابرسي، خدمتي است اطمينان بخش كه اعتبار آن، به شدت به كيفيت حسابرسي بستگي دارد.
با این حال، طراحي و برقراري سيستم كنترل كيفيت و انجام حسابرسي با كيفيت، نيازمند صرف منابع و هزينه‌زا است. پژوهش‌هاي زيادي درباره‌ی كيفيت حسابرسي انجام شده اما به هزینه‌های كيفيت، توجه زيادي نشده است.
استانداردهاي حسابرسي، تأكيد ويژه‌اي بر هزینه‌های پيش‌گيري و ارزيابي دارند تا هزینه‌های شكست دروني و بروني كمينه شود. اما، با توجه به اينكه در عمل، هزينه‌يابي كيفيت انجام نمي‌شود؛ نمي‌توان گفت كه در عمل، هريك از اجزاي هزینه‌های كيفيت چه سهمي در كل هزينه دارند. با توجه به الزامات استانداردها، قوانين و مقررات حسابرسي و نياز حرفه به ارائه خدمات با كيفيت، هزينه يابي كيفيت در موسسه هاي حسابرسي مفيد به نظر مي‌رسد.
پژوهشگران مقاله‌ی حاضر که در شماره‌ی چهل و یکم حسابدار رسمی منتشر شده است، عبدالله آزاد، حسابدار رسمی، محمدحسین ودیعی نوقانی و بهزاد کاردان، اعضای هیأت علمی حسابداری در دانشگاه فردوسی مشهد هستند.
منبع:جامعه حسابداران رسمی
